Grand Canyon ile Ay'ın güney kutbu yakınında iki kanyon, hem ayrıntılı hem de uzunluğunda.
Arizona'daki dolambaçlı boşluğun aksine, Vallis Schrödinger ve Vallis Planck olarak bilinen iki ay kanyonu, ay kabuğunun bir bıçakla kesilmiş gibi.
Ve Colorado Nehri nehri tarafından milyonlarca yıl boyunca oyulmuş Büyük Kanyon'un aksine, Vallis Schrödinger ve Vallis Planck, yaklaşık 3.8 milyar yıl önce 15 mil genişliğinde bir meteordan sadece birkaç dakika sonra kuruldu.
Aslında, bu büyük ay hendeklerini oymak, dondurulmuş bir pizza pişirebileceğinden daha az zamana ihtiyaç duyuyordu.
66 milyon yıl önce vurulan ve öldürülen dinozorlar ile karşılaştırılabilir etkiler, kabukta 15 mil uzağa koydu ve yaklaşık 200 mil genişliğinde bir krater attı. Büyük kayalardan Fusillades'i çıkardı -gezegen bilim adamlarının Ejecta Rays dediği şey -1,5 mil derinliğinde ve 165 milden daha uzun olan kanyonları yaratmak için Stakkato Solurluğunda düştü.
“Onlar gerçekten olağanüstü,” dedi Houston'daki Moon ve Deingary Enstitüsü bilim adamı David Kring. “Bu şeyler, Büyük Kanyon'un 5 ila 6 milyon yıl sürdüğünden 10 dakikadan daha kısa bir sürede oyuldu. Demek istediğim, bu bir etki olayının enerjisini gösterir. “
Yeni bir analizde, Dr. Kring ve meslektaşları Danielle Kallenborn ve Gareth Collins, Londra'nın İmparatorluk Koleji'nden, kanyonların büyük kayaların yağmurunda nasıl oluştuğunu tanımlamak için matematiksel bir model. Enkazın hızını ve yönünü hesaplamak için kanyonlar boyunca bir dizi krater gösteren NASA'nın ay keşif yörüngesi tarafından kullanılan fotoğrafları kullandılar.
“Bir kilometre veya saatte 2.000 milden fazla vuran beş kilometrelik bir kaya hayal edin,” dedi Dr. Kring. “Bu blokların her biri yaklaşık 20 kilometre çapında bir krater oluşturuyor. Ve yerle buluşuyor – patlama, patlama, patlama, patlama, patlama. “
Bilim adamları, iki kanyonun yaratılması için gereken enerjinin, bugün mevcut olan tüm nükleer silahların patlamasında üretilen 130 zamandan fazla olduğunu hesapladılar.
Bulgularınız Salı günü Nature Communications dergisinde yayınlanan bir çalışmada yer alıyor.
Kanyonlar ayrıca gelen asteroit veya kuyruklu yıldızın bir açıda vurulduğunu, ancak kraterin kendisi neredeyse dairesel olmasına rağmen öne sürer.
Vallis Schrödinger ve Vallis Planck'ın düz çizgileri Schrödingen havuzundan dışarıya doğru parlıyor. Ancak bilim adamları, genişlediklerinde çizgilerin kraterin ortasında acele etmediğini fark ettiler.
Bunun yerine, kavşak güneydedir. Bilim adamları, muhtemelen Space Rock'ın vurduğu yer olduğunu söyledi.
Minnesota'daki Winona Eyalet Üniversitesi'nde jeobilim profesörü Jennifer Anderson, “Bence yorum hakkına sahipsiniz” dedi. “Bu ginorous krater ışınları, kraterin merkezinin bulunduğu bir noktaya atıfta bulunur.”
Bu, meteorun güneyden geldiğini ve perdenin büyük ölçüde kuzeye, Güney Kutbu'ndan uzaklaştığını gösterir.
Ajans astronotunun güney kutbu -aitken olan daha büyük, çok daha eski bir etkiye inmek istediğini gösterdiği için, NASA dönüş programı, NASA dönüş programı için cesaret verici bir bilgidir. yüzeyde ortaya çıkarıldığı bilinmektedir.
Dr. Anderson, yeni bulguların küçük laboratuvar deneyleri ile birkaç on yıl önce gerçekleştirdiğini ve bir ayağından daha az çapı olan kratere neden olan kumda BB boyutunda peletler ateşlediğini söyledi.
“Yüzeydeki en uzak balgam, en erken krater etkinliğinde neler olduğunu anlatıyor” dedi.
Daha az güvenli olan, etkilerin her yöne daha eşit bir kademeli yerine ejekta ışınlarında uzun, dar bir streç kat ürettiğidir.
“Hala kökeni tartışıyoruz,” dedi Dr. Kring.
Ejecta ışınları önceki kraterlerden veya sitenin başka bir yumruğundan kaynaklanabilirdi. Dr., “Bu ışınlardaki bu enkilerin bazılarının odağına odaklanan mevcut iki krater olabilirdi” dedi. Kring.
Dr. Anderson, bu tür ışınların da küçük deneylerinde gerçekleştiğini ve bu fenomeni de açıklayamadığını söyledi.
“Ejecta perdesinin malzeme ile daha az yoğunluktan daha fazla yoğunluklu alanlar olduğunu görebiliriz.” Dedi. “Neden bu, doğanın dağınık olması dışında birisinin bildiğini henüz bilmiyorum.”
Arizona'daki dolambaçlı boşluğun aksine, Vallis Schrödinger ve Vallis Planck olarak bilinen iki ay kanyonu, ay kabuğunun bir bıçakla kesilmiş gibi.
Ve Colorado Nehri nehri tarafından milyonlarca yıl boyunca oyulmuş Büyük Kanyon'un aksine, Vallis Schrödinger ve Vallis Planck, yaklaşık 3.8 milyar yıl önce 15 mil genişliğinde bir meteordan sadece birkaç dakika sonra kuruldu.
Aslında, bu büyük ay hendeklerini oymak, dondurulmuş bir pizza pişirebileceğinden daha az zamana ihtiyaç duyuyordu.
66 milyon yıl önce vurulan ve öldürülen dinozorlar ile karşılaştırılabilir etkiler, kabukta 15 mil uzağa koydu ve yaklaşık 200 mil genişliğinde bir krater attı. Büyük kayalardan Fusillades'i çıkardı -gezegen bilim adamlarının Ejecta Rays dediği şey -1,5 mil derinliğinde ve 165 milden daha uzun olan kanyonları yaratmak için Stakkato Solurluğunda düştü.
“Onlar gerçekten olağanüstü,” dedi Houston'daki Moon ve Deingary Enstitüsü bilim adamı David Kring. “Bu şeyler, Büyük Kanyon'un 5 ila 6 milyon yıl sürdüğünden 10 dakikadan daha kısa bir sürede oyuldu. Demek istediğim, bu bir etki olayının enerjisini gösterir. “
Yeni bir analizde, Dr. Kring ve meslektaşları Danielle Kallenborn ve Gareth Collins, Londra'nın İmparatorluk Koleji'nden, kanyonların büyük kayaların yağmurunda nasıl oluştuğunu tanımlamak için matematiksel bir model. Enkazın hızını ve yönünü hesaplamak için kanyonlar boyunca bir dizi krater gösteren NASA'nın ay keşif yörüngesi tarafından kullanılan fotoğrafları kullandılar.
“Bir kilometre veya saatte 2.000 milden fazla vuran beş kilometrelik bir kaya hayal edin,” dedi Dr. Kring. “Bu blokların her biri yaklaşık 20 kilometre çapında bir krater oluşturuyor. Ve yerle buluşuyor – patlama, patlama, patlama, patlama, patlama. “
Bilim adamları, iki kanyonun yaratılması için gereken enerjinin, bugün mevcut olan tüm nükleer silahların patlamasında üretilen 130 zamandan fazla olduğunu hesapladılar.
Bulgularınız Salı günü Nature Communications dergisinde yayınlanan bir çalışmada yer alıyor.
Kanyonlar ayrıca gelen asteroit veya kuyruklu yıldızın bir açıda vurulduğunu, ancak kraterin kendisi neredeyse dairesel olmasına rağmen öne sürer.
Vallis Schrödinger ve Vallis Planck'ın düz çizgileri Schrödingen havuzundan dışarıya doğru parlıyor. Ancak bilim adamları, genişlediklerinde çizgilerin kraterin ortasında acele etmediğini fark ettiler.
Bunun yerine, kavşak güneydedir. Bilim adamları, muhtemelen Space Rock'ın vurduğu yer olduğunu söyledi.
Minnesota'daki Winona Eyalet Üniversitesi'nde jeobilim profesörü Jennifer Anderson, “Bence yorum hakkına sahipsiniz” dedi. “Bu ginorous krater ışınları, kraterin merkezinin bulunduğu bir noktaya atıfta bulunur.”
Bu, meteorun güneyden geldiğini ve perdenin büyük ölçüde kuzeye, Güney Kutbu'ndan uzaklaştığını gösterir.
Ajans astronotunun güney kutbu -aitken olan daha büyük, çok daha eski bir etkiye inmek istediğini gösterdiği için, NASA dönüş programı, NASA dönüş programı için cesaret verici bir bilgidir. yüzeyde ortaya çıkarıldığı bilinmektedir.
Dr. Anderson, yeni bulguların küçük laboratuvar deneyleri ile birkaç on yıl önce gerçekleştirdiğini ve bir ayağından daha az çapı olan kratere neden olan kumda BB boyutunda peletler ateşlediğini söyledi.
“Yüzeydeki en uzak balgam, en erken krater etkinliğinde neler olduğunu anlatıyor” dedi.
Daha az güvenli olan, etkilerin her yöne daha eşit bir kademeli yerine ejekta ışınlarında uzun, dar bir streç kat ürettiğidir.
“Hala kökeni tartışıyoruz,” dedi Dr. Kring.
Ejecta ışınları önceki kraterlerden veya sitenin başka bir yumruğundan kaynaklanabilirdi. Dr., “Bu ışınlardaki bu enkilerin bazılarının odağına odaklanan mevcut iki krater olabilirdi” dedi. Kring.
Dr. Anderson, bu tür ışınların da küçük deneylerinde gerçekleştiğini ve bu fenomeni de açıklayamadığını söyledi.
“Ejecta perdesinin malzeme ile daha az yoğunluktan daha fazla yoğunluklu alanlar olduğunu görebiliriz.” Dedi. “Neden bu, doğanın dağınık olması dışında birisinin bildiğini henüz bilmiyorum.”